Η αντηλιά

 

Στην αυγινή την αντηλιά

ξύπνησεν η Πρωταπριλιά

κι έγινε πειραχτήρι.

Το γέλιο πρόβαλεν ανθός

κι ανοίγει κι η καρδιά, καθώς

το φως στο παραθύρι.

 

Δημήτρης Μανθόπουλος

 

Τα τρίστιχα του Απρίλη

 

Ανθίμου Μαρία

Καμαρωτός Νιος

Απρίλη τον φωνάζουν

Ανθοστόλιστος

 

Κολλάρου Γωγώ

Έλα, Απρίλη,

μέλισσες, πεταλούδες

στήνουν τον χορό.

 

Λάγιου Ζωή

Απρίλη ξανθέ,

καλώς μας ήρθες πάλι.

Ψέματα μην πεις!

 

Λεοκάτα Μελίνα

Απρίλης ήρθε,

ήλιος, φως, χαρά παντού,

Πάσχα ζυγώνει.

 

Σταθοπούλου Ιωάννα

Μήνας άνοιξης,

με αθώα ψέματα,

χαρά, παιχνίδι.

 

Γράφτηκαν με αφορμή ένα παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10228260025159241&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.

Μέλισσα και νάρκισσος

 

Μία μέλισσα μικρή,

παιχνιδιάρα, χαρωπή,

θέλησε να γίνει φίλη

με τον νάρκισσο ένα δείλι.

 

Πλησιάζει γελαστά,

τα λουλούδια χαιρετά,

μα ο νάρκισσος καμία

δεν της δίνει σημασία.

 

Κάθε βράδυ και πρωί,

με μεγάλη υπομονή,

όλο πιο κοντά ζυγώνει

μα τ’ αυτί του δεν ιδρώνει.

 

Μια φυσά, μια ξεφυσά

όμως δεν τα παρατά.

Επιμένει να ’ναι εκεί,

ποιος μπορεί ν’ αντισταθεί;

 

Έτσι ένα πρωινό

βλέπουν θαύμα σαν κι αυτό

τα υπόλοιπα λουλούδια

και αρχίζουν τα τραγούδια.

 

Φίλοι έχουν γίνει πια,

και γελάνε δυνατά.

Νάρκισσος και μελισσούλα,

μια σπουδαία παρεούλα!

 

Γιώτα Κοτσαύτη

https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous

Τα τρίστιχα του νάρκισσου

 

Αλεξανδρή Ευσταθία

Χάρμα οφθαλμών

Νάρκισσου οπτασία

Λουλούδι νέο

 

Ζώρζου Ιωάννα

Τα βουνά ψηλά-

Ξεπροβάλει στο χιόνι

Ανθός Νάρκισσου

 

Κασσελούρη Αναστασία

Άνθισε πάλι

Στον καθρέφτη κοιτιέται

Νάρκισσος είναι

 

Σωτηροπούλου Ρούλα

Εύοσμα είναι

Αρώματα χαρίζουν

Ζωγραφιά στη γη

 

Χαραμή Μεταξία

Μοσχοβολάει

του νάρκισσου ο ανθός,

 να η άνοιξη.

 

 

Γράφτηκαν με αφορμή ένα παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10228238305976275&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.

 

Με την ποίηση…

 

Γιώτη Σταυρούλα

Με την ποίηση

Μεγεθύνοντ’ οι λέξεις

Ουρανούς χωρούν

 

Ζώρζου Ιωάννα

Με την ποίηση

σ’ απάτητους ουρανούς

ξαναγεννιέμαι

 

Κωνσταντίνου Μαρίνα

Με την ποίηση

Ταξιδεύω και πετώ

Φτάνω μακριά

 

Ρόκα Σοφία

Με την ποίηση

Ακούραστα τα φτερά

Πετά η ψυχή

 

Σωτηροπούλου Ρούλα

Με την ποίηση

το δεντράκι του χρόνου

ανθίζει λέξεις

 

Γράφτηκαν με αφορμή ένα παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10228212108281349&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.

Απόκριες/Καρναβάλι

 

Καραολάνη Βάσια

Χοροί στους δρόμους,

κέφι, μάσκες, μουσική,

είν’ απόκριες!

 

Λύκου Ιωάννα

Χρώματα παντού,

καρναβάλι στην πόλη,

γελά η καρδιά!

 

Μουλαγιαννιού Γεωργία

Στο καρναβάλι,

το κέφι θα φορέσω

για τρελούς χορούς!

 

Ρηγάτου Βίκυ

Στολές και μάσκες,

όλοι χορεύουν τρελά,

χρώμα και κέφι!

 

Σταθοπούλου Ιωάννα

Χαρά και κέφι,

με κομφετί και μάσκες,

όλοι σαν παιδιά.

 

 

Γράφτηκαν με αφορμή ένα παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/photo?fbid=10228196397288584&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.

Ξεμυτίζουν οι τουλίπες απ’ τη γη και τα παιδιά…

 

Γακοπούλου Βάγια

Ξεμυτίζουν οι τουλίπες απ’ τη γη

και τα παιδιά μαζεύουν ήλιο με τις χούφτες τους

και τον ακουμπούν στα πέταλα.

Κόκκινα, κίτρινα, μπλε,

πορτοκαλί και μοβ άνθη γεννιούνται.

Χρώματα πλημμυρίζει το λιβάδι.

Βάφουν τα χέρια,

βάφουν τα μάγουλα,

βάφουν τα όνειρα

και γίνονται ουράνιο τόξο.

 

Γκατζελάκη Χρύσα

Ξεμυτίζουν οι τουλίπες απ’ τη γη

και τα παιδιά χρωματίζουνε τις στάλες απ’ τα πέταλα.

Με πινέλα φυλλαράκια

και όλο το σύμπαν για καμβά,

φτιάχνουν τον δικό τους κόσμο,

κίτρινο βάφουν τον θόλο,

κατακόκκινη καρδιά

και για ανθρώπους χρυσές τούφες

απ’ τα μαλλιά του ήλιου.

 

Λύκου Ιωάννα

Ξεμυτίζουν οι τουλίπες απ’ τη γη

και τα παιδιά τρέχουν στην εξοχή να τις χαρούν.

Στέκονται καμαρωτές στον ανθισμένο κήπο,

σκορπούν το άρωμά τους

και καλωσορίζουν την Άνοιξη.

Φαντάζουν μαγικές στο βλέμμα των παιδιών,

σαν χρώματα του ουράνιου τόξου

που κατέβηκε στη γη.

Μακάρι να κρατήσει για πολύ η μοναδική αυτή ομορφιά,

που γεμίζει το νου με χρώματα και ηρεμεί την ψυχή των παιδιών!

 

Πεντάρη Άννα

Ξεμυτίζουν οι τουλίπες απ’ τη γη

και τα παιδιά ανθίζουν,

γελούν και τρέχουν αγκαλιά.

Ο ήλιος τα ποτίζει

με φως και ελπίδα ολόγυρα,

αστράφτουν τα μαλλιά τους,

γεμίζει χρώμα η καρδιά,

τα όνειρα πληθαίνουν...

Μονάχα η αγάπη θα νικά,

αυτό θα το πιστέψουν,

καθώς τα αστέρια θα ’ρχονται

να πάρουν τη σειρά τους.

Θα τρέξουν να το πουν παντού

και ο κόσμος θα αλλάξει!

 

Σταθοπούλου Ιωάννα

Ξεμυτίζουν οι τουλίπες απ’ τη γη

και τα παιδιά θαυμάζουν τα φωτεινά λουλούδια.

Κοιτούν το όμορφο λιβάδι, που είναι με χρώματα λουσμένο.

Με πίνακα ζωγραφικής στα μάτια τους φαντάζει.

Να μία κίτρινη τουλίπα, που λάμπει στο κίτρινο του ήλιου.

Να και μια κόκκινη και μια μοβ και μια πορτοκάλι.

Ξεφυσάνε αρώματα μεθυστικά,

με φύλλα που παιχνιδίζουν στο απαλό αεράκι

και τα πέταλα που σκορπίζουν σταγόνες ελπίδας και δροσιάς.

 

Φιτσιάλου Αικατερίνη

Ξεμυτίζουν οι τουλίπες απ’ τη γη

και τα παιδιά αραδιάζουν τα όνειρά τους

στα πρωτόβγαλτα τα φύλλα.

Θα ανοίξει ο καιρός,

θα φύγει η συννεφιά

και θα τρέχουν αγκαλιά με το κόκκινο το χρώμα.

Ξεγνοιασιά, ανεμελιά μέσα στ’ άνθη και τη χλόη,

θα ’ρθει πάλι ο καιρός που όλοι θα σμίξουν ξανά.

 

Γράφτηκαν με αφορμή ένα παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10228172305446303&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.

Η τουλίπα ήταν, κάποτε, μια όμορφη κοπέλα που...

 

Φλογερά Ελένη

Ένα ντελικάτο λουλούδι

Η τουλίπα ήταν κάποτε μια όμορφη κοπέλα που ζούσε σε μια μικρή κωμόπολη, στους πρόποδες ενός λόφου. Της άρεσαν πολύ τα λουλούδια. Ο κήπος της ήταν γεμάτος με πρασιές από γαρδένιες, καμέλιες, τριανταφυλλιές, γαρυφαλλιές και στον τοίχο του σπιτιού της είχε αναρριχηθεί ένα γιασεμί.

Την αγάπη της γι’ αυτά την έκανε επάγγελμα. Άνοιξε ένα ανθοπωλείο στο οποίο πωλούσε τα λουλούδια που η ίδια καλλιεργούσε και ήταν το πιο όμορφο στη πόλη. Όλοι σταματούσαν μπροστά στη βιτρίνα του, θαύμαζαν τις υπέροχες συνθέσεις που έφτιαχνε και μεθούσαν από τις ευωδιές.

Πολλές φορές η Τουλίπα πειραματιζόταν και έβγαζε καινούργιες ποικιλίες. Κάποια μέρα έκοψε στη μέση μερικούς βολβούς και αφού ένωσε δύο διαφορετικά είδη μεταξύ τους, τα φύτεψε. Από αυτήν την ένωση προέκυψε ένα νέο λουλούδι, όμορφο και ντελικάτο, σε ροζ χρώμα. Συνέχισε τους πειραματισμούς και κατάφερε να το φτιάξει και σε άλλα χρώματα. Μετά τα έβαλε όλα σε πήλινα γλαστράκια και τα τοποθέτησε σε περίοπτη θέση στη βιτρίνα του ανθοπωλείου. Οι πελάτες της τα θαύμασαν και τη ρώτησαν πώς ονομαζόταν το καινούργιο λουλούδι με τα τόσα χρώματα και από πού το έφερε. Τους εξήγησε πως το δημιούργησε μόνη, μετά από πειραματισμούς, αλλά δεν του είχε δώσει ακόμα όνομα. Τότε όλοι πρότειναν, επειδή ήταν όμορφο και ντελικάτο όπως η ίδια, να του δώσει το όνομά της. Έτσι, λοιπόν, το λουλούδι ονομάστηκε «τουλίπα».

 

Χαραμή Μεταξία

Μια αληθινή αγάπη 

Η τουλίπα ήταν κάποτε μια όμορφη κοπέλα κι αγαπούσε τον Πασχάλη, που δούλευε στα χωράφια του πατέρα της, του μεγαλύτερου γαιοκτήμονα της περιοχής. Ο νεαρός ήταν καλόκαρδος, μ’ ένα χαμόγελο που της έδιωχνε τη θλίψη. Γιατί ήταν θλιμμένη η Τουλίπα. Περιορισμένη στο αρχοντικό, μ’ έναν αυστηρό πατέρα.

Μια μέρα συνάντησε τον καλό της στο δασάκι, κοντά στα κτήματα, αλλά τους πήρε κάποιο μάτι. Άστραψε και βρόντηξε ο άρχοντας. Άλλα σχέδια είχε για το μοναχοπαίδι του. Επικοινώνησε με τον φίλο του, τον Χωραφά, τον άλλον μεγάλο άρχοντα της περιοχής, πως ήρθε ο καιρός για τους αρραβώνες. Είχε γιο συνομήλικο με την Τουλίπα κι από μικρά παιδιά τα παντρολογούσαν. Θα ένωναν τη γη τους, θα δυνάμωναν. Ο Καμπίσιος, έτσι ήταν τ’ όνομα του πατέρα της, διέταξε να γίνουν οι ετοιμασίες για τις χαρές. Όταν της το είπε, έβαλε τα κλάματα και τον παρακαλούσε να την αφήσει να παντρευτεί τον καλό της. Μάταια. Απογοητευμένη η Τουλίπα μήνυσε στον Πασχάλη να φύγουν μακριά, να μην μπορεί να τους βρει κανείς. Έτσι κι έγινε. Πριν προλάβουν όμως να απομακρυνθούν, τους πρόφτασαν οι διώκτες τους. Οι δύο νέοι αγκαλιάστηκαν σφιχτά και παρακάλεσαν τον θεό της αγάπης να τους προστατέψει. Τότε η κοπέλα έγινε λουλούδι κι ο νεαρός θάμνος δίπλα στο λουλούδι. Οι στρατιώτες θαμπώθηκαν από την ομορφιά. Ο κάμπος γέμισε πολύχρωμα λουλούδια, τουλίπες τα είπαν, από το όνομα της αρχοντοπούλας. Γύρω γύρω, στον φράχτη, σκαρφάλωσαν θάμνοι ανθισμένοι, με μοβ μπουκέτα. Πασχαλιές τα ονόμασαν αυτά, απ’ το όνομα του νεαρού. Έτσι οι τουλίπες κι οι πασχαλιές ανθίζουν κάθε άνοιξη και θυμίζουν στους ανθρώπους πως η αληθινή αγάπη ξεπερνάει τα εμπόδια και βρίσκει τρόπο να ομορφαίνει τη ζωή μας.

Γράφτηκαν στα πλαίσια συγγραφικής πρόσκλησης στην Αλατοπαρέα

Τα πρώτα χελιδόνια καταφθάνουν

 

Δάρα Νάσια

Τα πρώτα χελιδόνια καταφθάνουν

Φωλιές χτίζουν

Στο παράθυρο δίπλα

Παιδί βγαίνει

Χαιρετά

Από πάνω σαν τηγάνι 

Από κάτω σαν...

Σαν την αθωότητά σου, γλυκό παιδί

Σαν τα μάτια σου τα μαύρα σαν ψαλίδι

...Σαν ψαλίδι κοφτερό οι προσδοκίες...

 

Δημούλας Χρήστος

Τα πρώτα χελιδόνια καταφθάνουν κι ο ουρανός της χώρας μας προετοιμάζει ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη του για να τα υποδεχτεί αλλά και την καρδιά του να τα κρατά ζεστά εντός της σε όλη τη διάρκεια της παραμονής τους. Το ίδιο προτρέπει και τους κατοίκους που θα τα βλέπουν και θα χαίρονται μαζί με την προειδοποίηση για διαρκή παρακολούθηση κι οριστική αποτροπή όσων θα θελήσουν να τα τουφεκίσουν.

 

Καραολάνη Βάσια

Τα πρώτα χελιδόνια καταφθάνουν

και με το φτερούγισμά τους, την άνοιξη ξυπνούν.

Κάμποι και βουνά ανθίζουν, ο ήλιος λάμπει, η φύση γιορτάζει

και τ’ ασπρόμαυρα πουλιά χορεύουν στον ουρανό τον γαλανό.

Αχ, πόσο θα ’θελα κι εγώ φτερά να είχα, μαζί τους να πετώ!

 

Κασσελούρη Αναστασία

Τα πρώτα χελιδόνια καταφτάνουν και γέμισε ο ουρανός με τιτιβίσματα.

Μικρές μπαλίτσες από χώμα και άχυρα κουβαλούν στο ράμφος τους. Κάτω από στέγες χτίζουν τις φωλιές και νεογέννητα στα πρώτα τους φτερά φέρνουν το μήνυμα της άνοιξης. Λιώσανε τα χιόνια στα βουνά, τρέχουνε γάργαρα νερά και τα λουλούδια ανθίζουν. Ήχοι χαρμόσυνοι αντιλαλούν τα κελαηδήματα, πως πλησιάζει της Ανάστασης ο χρόνος.

 

Λύκου Ιωάννα

Τα πρώτα χελιδόνια καταφθάνουν και κελαηδίσματα πλημμύρισε το μπαλκόνι μου με το φως του πρωινού.

Ξυπνώ ακούγοντάς τα και τρέχω να τα δω. Χορό έχουν στήσει γιορτινό γύρω από τις παλιές φωλιές τους!

Άλλα μπαινοβγαίνουν με χαρά κι άλλα ελεύθερα πετούν στον γαλανό τον ουρανό.

Την Άνοιξη περίμενα να τα ξαναδώ, χαρές να μου φέρουν στο ξύπνημα του πρωινού, ελπίδα και ομορφιά να σκορπίσουν παντού!

 

Σκουμιού Ρούλα

Τα πρώτα χελιδόνια καταφθάνουν

και γεμίζει κουκίδες ο ουρανός.

Ακούραστα από το μεγάλο ταξίδι

τιτιβίζουν χαρούμενα τριγύρω.

Ψάχνουν τις παλιές τους φωλιές

και κουρνιάζουν ευτυχισμένα.

Χαμογελά ο ήλιος σε όλη την πλάση,

μυρίζουν άνοιξη οι πολύχρωμοι αγροί.

 

Σταθοπούλου Ιωάννα

Τα πρώτα χελιδόνια καταφθάνουν

Τρυπώνουν άτσαλα εδώ κι εκεί σκορπώντας ελπίδα σαν σκόνη στον αέρα

Η άνοιξη τα υποδέχεται φορώντας τα καλά της

Στρώνει άνθινο χαλί σε χώματα γυμνά ποτάμια γεμίζει με δροσερά νερά να ξεδιψάσουν

Και ζώα ξυπνά γλυκά από ύπνο βαθύ για να έχουν συντροφιά

Χέρια ξύλινα χαϊδεύουν απαλά ουράνια τόξα στο γαλάζιο του ουρανού φορώντας πράσινα γάντια και βραχιόλια

Με χρώματα και αρώματα πλημμυρίζει την άβυσσο της ψυχής και μια ζεστή αγκαλιά με κοντομάνικο θυμίζει ξανά πόσο όμορφος είναι ο Παράδεισος

 

Χαραμή Μεταξία

Τα πρώτα χελιδόνια καταφθάνουν και φέρνουν

λουλούδια, πολύχρωμα στεφάνια και φως,

φέρνουν τα κόκκινα αυγά και τον χαρταετό

που ρίχνουν τα παιδιά και μαζί του ταξιδεύουν.

Τα πρώτα χελιδόνια καταφτάνουν και φέρνουν

αγάπη γύρω από το τραπέζι της Πασχαλιάς,

φέρνουν ανθρώπους κοντά κι αγκαλιάσματα,

ασβεστωμένα περβάζια και νεραντζιάς ανθούς.

Τα πρώτα χελιδόνια καταφτάνουν και φέρνουν

τα χρώματα και τις ζωγραφιές της άνοιξης,

φέρνουν ηλιαχτίδες που παίζουν κρυφτούλι,

όπως τα παιδιά στις γειτονιές το δειλινό.

Τα πρώτα χελιδόνια καταφτάνουν και φέρνουν

μεγαλύτερες μέρες και μικρότερες νύχτες,

φέρνουν νεοσσούς στις φωλιές με στόμα ανοιχτό

που περιμένουν τροφή από τους γονείς.

Γιατί τα πρώτα χελιδόνια είναι σημάδι

της άνοιξης και της ζωής που ξαναγεννιέται.

 

 

Γράφτηκαν με αφορμή το παιχνίδι γραφής, εδώ:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10228143212518998&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.

Πρόταση δημιουργικής γραφής για το Πάσχα (συγκεντρωτικά)

 

Πρόταση δημιουργικής γραφής συγκεντρωτικά

Μπορεί ν’ αξιοποιηθεί ατομικά ή ομαδικά, από ιδιώτες, παρέες, φορείς, σχολεία κοκ.

Στείλτε τις ιστορίες σας στο yotakotsafti1@yahoo.gr και κάποιες απ’ αυτές θα δημοσιευτούν στο ιστολόγιο (τον Απρίλιο).

Προτεινόμενο όριο λέξεων: 250-300.

Αποστολή κειμένων ως 31/3.

Τις βοηθητικές ερωτήσεις για κάθε ζωγραφιά θα τις βρείτε στους αντίστοιχους συνδέσμους παρακάτω.

 

Λαγός: https://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2024/03/blog-post_1.html

 

Λαγουδίνα: https://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2024/03/2.html

 

Λαγουδάκι: https://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2024/03/3.html

 

Νεαρή λαγουδίνα: https://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2024/03/4.html

 

Παππούς και γιαγιά λαγοί: https://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2024/03/5.html

 

Δίδυμα λαγουδάκια:

https://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2024/03/6.html

 

Ιδέα: Γιώτα Κοτσαύτη

https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous

Οι ζωγραφιές φτιάχτηκαν αποκλειστικά για το ιστολόγιο «Ένα κείμενο, μία εικόνα» μέσω AI.