Η Νατάσσα Καραμανλή επιλέγει και προτείνει

Έλληνες συγγραφείς επιλέγουν και μοιράζονται μαζί μας αγαπημένα τους αποσπάσματα από βιβλία παιδικής, εφηβικής ή νεανικής λογοτεχνίας

Βαριέται αφόρητα. Είναι μόλις τέσσερις μέρες εδώ κι όλα γύρω του μοιάζουν ξένα και εχθρικά.

Ακόμα και το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας δείχνει απειλητικό. Ίσως γιατί δεν τον γλυτώνει από τις σκέψεις του.

«Να γράφεις παλληκάρι μου», είχε πει η μητέρα του, όταν αποχαιρετιστήκαν στο αεροδρόμιο.

Φορούσε ένα λευκό κοστούμι και τα μαλλιά της ήταν πιασμένα ψηλά. Ήταν τόσο μοναδικά όμορφη, λες και δεν ήταν γήινη, αιθέρια και ντελικάτη σαν χάρτινη φιγούρα παραμυθιού. 

Είχε καθίσει δίπλα του και του χάιδευε τα μαλλιά κι όσο εκείνος αποτύπωνε το χάδι της, εκείνη μονολογούσε με την ανάλαφρη φωνή της.

«Να κάνεις παρέες, να περάσεις όμορφα. Θα είναι για όλους μας ένα δύσκολο καλοκαίρι, μα εσύ να μείνεις δυνατός και να επαναλαμβάνεις μέσα σου, σαν προσευχή, το πόσο πολύ σε αγαπάμε. Να μην χώνεσαι στα πόδια του πατέρα σου και να κολυμπάς όσο περισσότερο μπορείς. Η θάλασσα είναι μάγισσα και εξαφανίζει όλους τους καημούς. Να διαβάζεις τα αγγλικά σου, να μην τα ξεχάσεις».

-Ναι μαμά, έλεγε και κουνούσε καταφατικά το κεφάλι του.

-Θα έρθω να σε δω σε ένα μήνα. Να είσαι φρόνιμος.

Ο Σπύρος δεν ήθελε να την αγκαλιάσει, γιατί γνώριζε τη δύναμη που κρυβόταν στο αγκάλιασμα της.

Ήξερε πως αν αφηνόταν σε εκείνη την αίσθηση, σαν μια δίνη που τον στροβίλιζε αργά, θα έκλαιγε, όπως κλαίνε τα μωρά που στερούνται τα χάδια. Το οικείο άρωμα της θα τον υπνώτιζε και θα έλιωνε όλες τις ψεύτικες αντιστάσεις του.

Έσκυψε το κεφάλι του για να μη φανεί η αμηχανία του και άφησε τη μητέρα του να τον χαιρετίσει με δυο σταυρωτά φιλιά.

Κοίταζε λυπημένος τον πατέρα του, που χαιρετούσε την μητέρα του με ένα κούνημα του κεφαλιού  και το θέαμα του φάνηκε τόσο άπρεπο, που τον έκανε αμέσως να δακρύσει.

Κατέβασε το γείσο του καπέλου του όσο πιο κοντά στα μάτια μπορούσε και έβαλε τα χέρια στις τσέπες.

-Γεια σου Κατερίνα, θα είναι μια χαρά το παιδί, μην ανησυχείς. Θα τα πείτε από κοντά σε ένα μήνα.

Αυτό μόνο της είπε και έπειτα του έπιασε το χέρι και προχώρησαν μαζί προς την έξοδο επιβίβασης.

Ο Σπύρος διακινδύνευσε μια κλεφτή ματιά προς το μέρος της μητέρας του, που στάθηκε αρκετή για να διαπιστώσει, πως και στα δικά της μάτια, ήταν κρεμασμένη η ίδια απορία.

Είναι τρελοί οι μεγάλοι, αυτό καταλάβαινε όσο μεγάλωνε.

Πως είναι ικανοί να φέρουν τον κόσμο ανάποδα για να αποκτήσουν αυτό που θέλουν και μετά, λες και δεν τους ένοιαξε ποτέ ουσιαστικά, λες και δεν είχαν κοπιάσει αρκετά να το κερδίσουν, αβίαστα το εγκαταλείπουν. Δίχως μάχη, χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Μα την αλήθεια, άχαρος ο ρόλος των μεγάλων, μπερδεμένος και αλλοπρόσαλλος.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Το καλοκαίρι στον φάρο»

(Νατάσσα Καραμανλή, Το καλοκαίρι στον φάρο, εκδόσεις Μολύβι)

Η Νατάσσα (με δύο σίγμα) Καραμανλή  γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου και κατοικεί μόνιμα.

Ολίγον συγγραφέας, ολίγον θεατρική, ολίγον ποιήτρια. Μα πάντοτε υποταγμένη στις λέξεις.

Συνεργασίες με τα περιοδικά  SOUL, Αλήθεια της Μακεδονίας, Upgrade και με το ηλεκτρονικό magazino Φυλλάδα (Fylada.gr).

Κείμενα της επίσης φιλοξενούνται στο maga.gr, στο thikfree.gr,  και στο enfo.gr., στο info barrel (στα αγγλικά), στο βιβλιο.net., καθώς και σε λογοτεχνικά projects (25η ώρα,  γραμμόφωνο)

Το εφηβικό μυθιστόρημα της «Το καλοκαίρι στον φάρο» τιμήθηκε με έπαινο, στον 59ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό συγγραφής παιδικών βιβλίων, της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, το οποίο κυκλοφορεί σε έντυπο βιβλίο, από τις Εκδόσεις Μολύβι.

Το 2016 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Μολύβι το συλλογικό έργο «Τέσσερα λεπτά» που ουσιαστικά αποτελεί μια ανθολογία ιστοριών με αφορμή το διαδικτυακό της  project ( https://tesseralepta.wordpress.com/ ). Το 2017 το διήγημα της «Μην ανοίξεις το βιβλίο», συμπεριλήφθηκε  στην ανθολογία  «Τρόμος» των εκδόσεων «Ανάτυπο».

Ο  θεατρικός της μονόλογος «Το μπλουζ της Κυριακής», απέσπασε το Α’ βραβείο στον 4ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό, διοργάνωσης του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος.

Διετέλεσε μέλος της κριτικής Επιτροπής του 2ου Διαγωνισμού Διηγήματος Bonsaistories.

To διήγημά της «Μάρτυρας μου το φεγγάρι» απέσπασε το 3ο βραβείο στον λογοτεχνικό διαγωνισμό «Λογοτεχνικές πένες 2016», από τις εκδόσεις Γράφημα. Πρόσφατα κατέκτησε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης (Μ.Δ.Ε.) στη  Θεατρική Αγωγή από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο.

Το 2017 κατέκτησε το 3ο βραβείο ποίησης στον Στ’ παγκόσμιο ποιητικό διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού.

Είναι μέλος του open think tank foundation «The Open Minds», τακτικό μέλος της Ε.Λ.Β.Ε., καθώς και ιδρυτικό μέλος της δράσης «το Ράφι της Αγάπης.», που δημιουργεί δανειστικές βιβλιοθήκες για άτομα με χρόνιες παθήσεις, προωθώντας την θεραπευτική ανάγνωση.  

Ιδέα-επιμέλεια στήλης: Γιώτα Κοτσαύτη

https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous