Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2017

Παιδικές αναμνήσεις: η εφημερίδα μου



Ο νους μου γυρίζει στο πρώτο βιβλίο που διάβασα, έξω από τα σχολικά, από τις πρώτες ήδη τάξεις του δημοτικού, και μου δημιούργησε μια ισχυρότατη έλξη. Έπεσα επάνω του κυριολεκτικά με τα μούτρα. Ήταν ένα βιβλίο περιπετειών με τον τίτλο «Οι ληστοπειραταί». Μόλις τους διάβασα (κρυφά, σαν να έκανα ένα έγκλημα), η πρώτη εκείνη σκέψη που γεννήθηκε μέσα μου -το θυμάμαι καλά- ήταν πως μπορούσα κι εγώ να γράψω ένα παρόμοιο βιβλίο. Απολάμβανα στη σκέψη πως μπορούσε και μένα το μυαλό μου να εφεύρει περιπέτειες που να δημιουργούν μια ανάλογη συγκίνηση. Δεν επιχείρησα να γράψω ένα βιβλίο, αλλά έβγαλα μια χειρόγραφη εφημερίδα. Έβαλα «διευθυντή» τον εαυτό μου και «αρχισυντάκτη» τον πιο στενό μου φίλο. Μέσα σ’ αυτή τη μικρή εφημερίδα έμπαιναν οι πιο φανταστικές «ειδήσεις» που μπορούσε να πλάσει το μυαλό ενός παιδιού εννιά δέκα ετών. Θυμάμαι πως κάποτε ένα φύλλο έπεσε στα χέρια των δασκάλων μου. Σεργιανίζοντας στο διάλειμμα, το διάβαζαν με περιέργεια, και τους παρακολουθούσα από μακριά να το γλεντούν χαμογελώντας. Αυτό το επιδοκιμαστικό χαμόγελο ήταν η πρώτη ενδιαφέρουσα κριτική που είχα στη ζωή μου.

Η πρώιμη αυτή εφημερίδα περιλάμβανε τίποτε άλλο παρά «ειδήσεις». Περιστατικά ασήμαντα του χωριού έπαιρναν εκεί μέσα τερατώδεις διαστάσεις. Αλλά ήταν και άλλα που τα ‘πλαθε η φαντασία μου: τραυματισμοί, θάνατοι, επιδημίες, θύελλες, ναυάγια, έπρεπε όλα να περιγραφούν μ’ έναν τρόπο που να βυθίζουν τον αναγνώστη σε αγωνία. Έπρεπε με κάθε τρόπο να προκαλέσω το δέος και τη συγκίνηση, πρώτα του «αρχισυντάκτη» μου, που ο ίδιος δεν έγραφε τίποτα, και ύστερα των τριών τεσσάρων άλλων συμμαθητών μου που ενδιαφέρονταν να διαβάσουν την «εφημερίδα». Μου ήταν αρκετοί αυτοί, για να ικανοποιηθούν οι συγγραφικές μου φιλοδοξίες.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΙΝΗΣ

Κάθε βδομάδα η Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
Την εικόνα έκανε η Πολυξένη Μυλωνοπούλου.


Η Πολυξένη γεννήθηκε το 1986. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών και, στη συνέχεια, κατόπιν κατατακτηρίων εξετάσεων, στο ΤΕΙ Αθηνών στο τμήμα Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής, Διακόσμησης και Σχεδιασμού Αντικειμένων. Εργάζεται ως αρχιτέκτονας και στον ελεύθερό της χρόνο της αρέσει να ζωγραφίζει.
Με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.

Η σελίδα του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:




Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Για πες μας, πώς σου φάνηκε;