Μια φορά κι έναν καιρό, σε
μια χώρα μακρινή, όπου όλος της ο
πλούτος ήταν η φύση, ζούσε η Ροζαλία. Η Ροζαλία ήταν μια όμορφη μικρή πεταλούδα
με πολύχρωμα φτερά. Ήταν πολύ χαρούμενη και διασκεδαστική. Έκανε παρέα με όλα
τα ζώα που συναντούσε και τους διασκέδαζε με τη μαγική ικανότητά της. Πολλές
φορές τριγυρνούσε στις όμορφες πλεξούδες των μικρών κοριτσιών.
Η Ροζαλία είχε μια μοναδική υπερδύναμη που
πλέον όλα τα ζώα, ακόμα και οι κάτοικοι της πόλης Φόρεστ γνώριζαν. Πετώντας από
λουλούδι σε λουλούδι και παίρνοντας τη γύρη τους, μπορούσε να ανακατεύει τα
χρώματα των λουλουδιών. Αυτό ήταν πολύ διασκεδαστικό για τα άλλα ζώα του δάσους
ακόμη και για τους κατοίκους της περιοχής. Η πόλη Φόρεστ ήταν κάθε μέρα
διαφορετική αλλά κάθε μέρα και πιο όμορφη! Κάτοικοι από γειτονικές περιοχές
ερχόταν να θαυμάσουν το θέαμα και να μαζέψουν διάφορα λουλούδια. Το γεγονός
αυτό έκανε πολύ χαρούμενη τη Ροζαλία.
Ωστόσο, σε αντίθεση με τη Ροζαλία την
πεταλούδα, το γεγονός αυτό δεν χαροποιούσε καθόλου τον κυρ Μενεξέ, τον ανθοπώλη
της περιοχής. Βλέπετε αυτός δεν είχε τέτοιες υπερδυνάμεις ώστε να αλλάζει τα
λουλούδια του. Επομένως, οι κάτοικοι δεν επισκεπτόταν τόσο συχνά το μαγαζί του.
Συχνά άκουγε από περαστικούς “Η πόλη Φόρεστ φημίζεται για τα όμορφα λουλούδια
της Ροζαλίας”, κι αυτό τον εξαγρίωνε όλο και περισσότερο. Έτσι σκέφτηκε πως
έπρεπε να βρει μία λύση για να ξανά επιστρέψει ο κόσμος στο μαγαζί του. Πέρασαν
βδομάδες, μήνες, ο κυρ Μενεξές μάζευε κάθε μέρα φρέσκα λουλούδια, άλλαξε τη
διακόσμηση του μαγαζιού του, αλλά μάταια. Ακόμη σκέφτηκε να βάψει τα λουλούδια
του πολύχρωμα με μπογιές. Μάταια όμως! Η Ροζαλία δεν είχε απλά υπερδύναμη αλλά
ταλέντο.
Ο καιρός περνούσε. Ο κυρ Μενεξές είχε
δοκιμάσει τα πάντα εκτός από κάτι που προσπαθούσε να αποφύγει! Δεν ήταν κακός,
αλλά δεν είχε άλλη επιλογή. Σκέφτηκε, λοιπόν, να κυνηγήσει τη Ροζαλία, να την
πιάσει και να την φυλακίσει. Έτσι όλα τα λουλούδια της πόλης Φόρεστ θα ήταν
μονίμως ίδια και μόνο δικά του θα ήταν διαφορετικά. Λοιπό, το 'πε και το ‘κανε
ο κυρ Μενεξές. Πλησίασε τη Ροζαλία σαν επισκέπτης και -τσουπ- την έριξε μέσ’
την απόχη. Γεμάτος χαρά ο κυρ Ανθοπώλης και με χαμόγελο ως και τα αυτιά, πήρε
το δρόμο για το μαγαζί του.
Οι μέρες περνούσαν, τα λουλούδια της πόλης
δεν άλλαζαν πλέον χρώμα. Οι κάτοικοι άρχισαν να αναρωτιούνται τί είχε συμβεί,
αλλά κανείς δεν είχε απάντηση. Η πόλη Φόρεστ έμενε ίδια. Όμως κάτι είχε
αλλάξει. Το ανθοπωλείο του κυρ Μενεξέ! Ήταν γεμάτο με όμορφα και χρωματιστά
λουλούδια! Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών, αν και στην αρχή απόρησαν με το
γεγονός αυτό, άρχισαν να πηγαίνουν πιο συχνά στο μαγαζί του κυρ Μενεξέ,
ξεχνώντας τη Ροζαλία.
Η Ροζαλία όμως δεν τους είχε ξεχάσει. Είχε
κάνει τη διασκέδασή της δουλεία για να είναι χαρούμενοι αυτοί. Ο κυρ Μενεξές
την είχε βάλει στην αποθήκη του να του φτιάχνει όμορφα και μοναδικά λουλούδια
για το μαγαζί του. Μη έχοντας άλλη επιλογή η μικρή πεταλούδα, και σκεπτόμενη
πάντα τους ανθρώπους που την αγαπούσαν, δούλευε ολημερίς.
Κόντεψαν μήνες επτά για τη Ροζαλία στην
αποθήκη, όταν έπιασε δυνατή νεροποντή και τα λουλούδια του κυρ Μενεξέ
καταστράφηκαν. Ο κυρ Μενεξές δεν είχε πλέον λουλούδια για να δώσει στη Ροζαλία.
Το ανθοπωλείο του ήταν άδειο. Οι κάτοικοι κατάλαβαν την παγίδα που είχε στήσει
ο κυρ Μενεξές στη Ροζαλία και θύμωσαν πολύ μαζί του. Για να τον τιμωρήσουν
αποφάσισαν να μην ξανά πάνε στο μαγαζί του. Ο κυρ Μενεξές δεν είχε άλλη
επιλογή. Η μόνη του ελπίδα ήταν η Ροζαλία. Έπρεπε να την αφήσει και πάλι
ελεύθερη.
Η Ροζαλία πετούσε και πάλι πάνω από την
πεδιάδα δίνοντας χρώμα και ζωή στην πόλη Φόρεστ. Κι επειδή ήταν τόσο καλόκαρδη,
πέταξε ως τον κήπο του κυρ Μενεξέ και του έκανε τα πιο όμορφα λουλούδια που
είχε φτιάξει ως τώρα. Ο κυρ Μενεξές αναγνώρισε τα λάθη του καθώς και την αξία
της Ροζαλία και της ζήτησε δημόσια συγνώμη. Οι κάτοικοι της πόλης Φόρεστ ήταν
και πάλι χαρούμενοι, ίσως αυτή τη φορά τρισευτυχισμένοι.
Το ανθοπωλείο του κυρ Μενεξέ δεν ξέμεινε
ποτέ από πελάτες και η πόλη Φόρεστ δεν ξέμεινε ποτέ από επισκέπτες. Όλα αυτά
χάρη στην μαγική υπερδύναμη της Ροζαλία. Τη δύναμη των χρωμάτων που δίνει χαρά
και ηρεμία σε όλους μας. Κι έζησαν αυτοί καλά, με λουλούδια μαγικά κι εμείς
καλύτερα, φτιάχνοντας παραμύθια διασκεδαστικά!
Χαρά Νάνου
Η Χαρά Νάνου είναι
νηπιαγωγός και λατρεύει τη ζωγραφική.
Το κείμενο γράφτηκε για την καρτέλα της πεταλούδας, με αφορμή τις Παραμυθοδρομίες
«Φτιάξε ένα παραμύθι».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;