Κάποτε, στη Βόρεια Αμερική, ζούσε ένα
μικρό κορίτσι. Οι γονείς του δεν ήταν πλούσιοι, μα όλη η οικογένεια ήταν πάντα
πρόθυμη να βοηθήσει, με όποιον τρόπο μπορούσε, εκείνους που είχαν ανάγκη.
Άλλοτε μ’ ένα πιάτο φαγητό, άλλοτε μ’ ένα ρούχο που δεν χρειαζόταν, άλλοτε με
μια καλή κουβέντα.
Ο καιρός περνούσε, το κορίτσι μεγάλωνε
κι έγινε μια όμορφη κοπέλα. Κι όσο άνθιζε σε ομορφιά, τόσο δυνάμωνε και το
χάρισμά της. Δεν υπήρχε άρρωστος που να μην μπορεί να γιατρέψει. Οι κακές
γλώσσες ψιθύριζαν πως ήταν μάγισσα. Όταν όμως προέκυπτε ένα πρόβλημα υγείας,
έτρεχαν να τη βρουν χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μια μέρα έφτασε στον τόπο τους ένας
νεαρός. Παρόλο που ήταν βρόμικος και κουρασμένος, η υψηλή του καταγωγή ήταν
αδύνατον να κρυφτεί. Τα χαρακτηριστικά του ήταν λεπτά κι οι τρόποι του
ευγενικοί. Πριν προλάβει να δώσει πληροφορίες από πού έρχεται και για ποιο
λόγο, έπεσε ξέπνοος στον δρόμο. Οι περαστικοί έτρεξαν αμέσως να φωνάξουν την
κοπέλα.
Εκείνη, όταν πλησίασε και είδε τον
άντρα, παραπάτησε εντυπωσιασμένη απ’ τη σπάνια ομορφιά του. Μα όσα απ’ τα
γιατρικά της κι αν χρησιμοποίησε, δεν κατάφερε να τον κρατήσει στη ζωή. Έσβησε
στα χέρια της.
Έκλαψε τόσο πολύ, που τα δάκρυά της
στέρεψαν. Μετά από λίγες μέρες τη βρήκαν πεθαμένη πάνω απ’ τον πρόχειρο τάφο
του άγνωστου νεαρού. Λίγο αργότερα, στο ίδιο σημείο άνθισε ένα λουλούδι. Το
είπαν «Οινοθήρα» προς τιμήν της κοπέλας, γιατί αυτό ήταν τ’ όνομά της.
Από τότε η οινοθήρα ανθίζει με μεγάλη
ευκολία και χωρίς ιδιαίτερη περιποίηση παντού για να μας θυμίζει πως ακόμα κι
ένα ταπεινό φυτό μπορεί να προσφέρει, με την παρουσία του και μόνο, παρηγοριά.
(Λένε, μάλιστα, πως τα φύλλα του έχουν και μία μαγική ιδιότητα, αυτή όμως είναι
μια άλλη ιστορία…)
ΓΙΩΤΑ ΚΟΤΣΑΥΤΗ
Ηλεκτρονική
διεύθυνση: yotakotsafti1@yahoo.gr
Facebook profile: https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous/
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;