Ο κύριος Κουραμπιές
περιμένει κάθε χρόνο να γεμίσει το φεγγαρόσχημο κορμάκι του απ’ άκρη σ’ άκρη με
τη λευκή σκόνη που τον κάνει σκέτη γλύκα. Πάντα το καταφέρνει με λίγο σπρώξιμο,
με λίγο τράβηγμα και λίγο κρύψιμο και μένει τελευταίος στον δίσκο. Τότε η Άννα,
η ζαχαροπλάστισσα, τον πιάνει προσεκτικά με τα μακριά λεπτά της δάχτυλα και τον
τοποθετεί σε έναν λευκό λόφο γλυκιάς νοστιμιάς που τον περιτυλίγει ολότελα. Προηγουμένως
τον ραντίζει με ροδόνερο κι έτσι εκτός από τραγανός γίνεται και μοσχομυριστός.
Η διαδικασία έχει
ξεκινήσει και τα αμύγδαλα έχουν μετατραπεί σε μικρά ποδαράκια που τον σηκώνουν
ψηλά και τον μεταφέρουν όσον το δυνατόν πιο μακριά από τα χέρια της Άννας.
Περιμένουν μαζί του αναπαυτικά και με αγωνία να βουτήξουν στη λαχταριστή άχνη.
Ο χρόνος περνάει πολύ γρήγορα. Φεύγουν και οι τελευταίοι κουραμπιέδες και έρχεται
η σειρά του να μπει αρχηγός στην κορυφή της πυραμίδας. Με τον πλούτο της άχνης
του θα σκορπίσει τη γυαλιστερή του σκόνη και στους υπόλοιπους κουραμπιέδες της
πιατέλας.
-Ωχ, όχι, ακούγεται έντρομη
η φωνή της Άννας.
Τη βλέπει που τρέχει
γρήγορα προς τα ντουλάπια. Τα ανοίγει ένα ένα. Ψάχνει με αγωνία. Φαίνεται πως
δεν βρίσκει αυτό που θέλει. Μα τι θέλει; Ας τελειώσει μαζί του και μετά ας ασχοληθεί
με άλλα. Επιστρέφει κοντά του με ταχύτητα και τον πιάνει στα χέρια της. Μα δεν
τον ραντίζει με ροδόνερο. Τον τοποθετεί μοναχό του σ’ έναν μικρό δίσκο. Και τον
εγκαταλείπει. Αυτόν που κάθε χρόνο την κάνει περήφανη με την κορμοστασιά του.
Που προσελκύει τους περαστικούς πελάτες με τη ζωντάνια των ματιών του.
Νιώθει την καρδιά του
να πονάει. Και η Άννα εξαφανίζεται. Καλύτερα να τον πετούσε στα σκουπίδια.
Καλύτερα να μην τον έπλαθε ποτέ. Το τρυφερό κορμί του μαλακώνει καθώς κυλούν
πάνω του τα δάκρυα. Και τα αμύγδαλα παίζουν στον ρυθμό του πόνου του. Ακούει τα
βήματά της. Βιαστικά και γρήγορα. Το αποφάσισε θα της δώσει την καρδιά του. Τον
πλησιάζει. Εκείνος απλώνει το χέρι του κρατώντας την μικρή του καρδούλα,
κλείνει τα μάτια του και αργά αργά σβήνει.
-Τυχερός είσαι κύριε
Κουραμπιέ. Είχα τελικά λίγη άχνη στην αποθήκη. Παραλίγο να την πατήσουμε ε;
Νιώθει τώρα τα δάχτυλά
της που τον χαιδεύουν, ενώ τελειοποιούν το σχήμα του. Το δροσερό νερό πιτσιλάει
το κορμί του και άρωμα τριαντάφυλλου τον περιτυλίγει. Ανοίγει τα μάτια του και
βουτάει ως κολυμβητής με πόζα πρωταθλητή στην αστραφτερή άχνη. Και η καρδιά
του; Εκείνη έχει γίνει πελώρια και καλεί τους περαστικούς σε μία
χριστουγεννιάτικη ξεχωριστή γευστική απόλαυση.
…
Την ιστορία έγραψε η Ζωή Καραγεωργίου με αφορμή
την παραμυθοκαρτέλα του Κύριου Κουραμπιέ:
Σπούδασε Εφαρμοσμένη
Πληροφορική στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και είναι πτυχιούχος του Μεταπτυχιακού
Προγράμματος Γραφικών Τεχνών και Πολυμέσων στο Ε.Α.Π. Σήμερα εργάζεται ως
εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και είναι υποψήφια Διδάκτωρ της
Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών του Ε.Α.Π. Το ερευνητικό της πεδίο εστιάζεται στην
συνδυαστική αξιοποίηση των εργαλείων της τεχνολογίας, της θεατρικής γραφής και
του θεάτρου στην εκπαίδευση.
Βραβεύτηκε για
«Βέλτιστο ψηφιακό διδακτικό σενάριο» από το ΥΠΕΘ (11-2015) και πήρε το 1ο
βραβείο για παραμύθι της σε πανελλήνιο διαγωνισμό παραμυθιού-διηγήματος
(11-2018). Πρόσφατα βραβεύτηκε από την ΕΕΠΕΚ (Επιστημονική Ένωση Προώθησης της
Εκπαιδευτικής Καινοτομίας) για τη διάκρισή της σε θέματα εκπαιδευτικής
καινοτομίας (10-2019).
Ασχολείται με τη
δημιουργία και την ανανέωση ιστοσελίδων, με την επιμόρφωση εκπαιδευτικών σε
ΤΠΕ, καθώς επίσης και με τη δημιουργία και ενσωμάτωση ηλεκτρονικών μαθημάτων σε
πλατφόρμες τηλεκπαίδευσης.
Δραστηριοποιείται
ενεργά στη δημιουργική γραφή για το παιδικό και νεανικό βιβλίο, στη θεατρική
γραφή και στις αφηγήσεις. Παρουσίαζε παιδική ραδιοφωνική εκπομπή στο Δημοτικό
Ραδιόφωνο Κατερίνης και σήμερα συνεργάζεται με παιδική ραδιοφωνική εκπομπή της
Κατερίνης.
Έχει εκδώσει παραμύθια
σε έντυπη και σε ψηφιακή μορφή. Είναι μέλος της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας, του
Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, του Θεάτρου στην Εκπαίδευση καθώς και
των Φιλοτελιστών Πιερίας.
Συνεργάζεται με
σχολεία, μουσεία, θεατρικές σκηνές, βιβλιοθήκες, όπου παρουσιάζει ωριαία διαδραστική
παράσταση με τη χρήση κινουμένου σχεδίου και σεναρίου της ίδιας. Εδώ και δύο
χρόνια το έργο της «Παραμυθοπαίχνιδα» εγκρίθηκε και υλοποιείται ως παιδαγωγικό
πρόγραμμα συνεργασίας με το Βαφοπούλειο.
Είναι ιδρυτικό και
βασικό μέλος ομάδας παραστάσεων μικτής τεχνικής (αφήγηση, θέατρο, κουκλοθέατρο,
κινούμενο σχέδιο – της ίδιας). Συμμετέχει ως ηθοποιός ή ως εμψυχώτρια σε
θεατρικές ομάδες, παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής, δημιουργικής γραφής,
δημιουργίας παιχνιδιών (serious games) στον υπολογιστή, χορού και είναι μέλος
της δημοτικής χορωδίας. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής, μουσικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;