Τα παιδιά καλωσορίζουν την άνοιξη

 

Γιαμουρίδου Κική

Επιτέλους Άνοιξη

Πανδαισία χρωμάτων, φως, τιτιβίσματα πουλιών.

Το μπλε του ουρανού μαγικό, τα δέντρα ανθίζουν, φωλιές ετοιμάζονται. Οι φίλοι μας περιμένουν. Επιτέλους θα παίξουμε έξω, θα τρέξουμε, θα μυρίσουμε τα λουλούδια, θα καμαρώσουμε τις τριανταφυλλιές. Κόκκινη, κίτρινη, μοβ, λευκή, πορτοκαλί.

Αποχαιρετούμε το μουντό, το κρύο και ντυνόμαστε με την αύρα της Άνοιξης.

Αρχίζει η αναγέννηση όλης της φύσης, έρχεται η χαρά στα πρόσωπα, ο ήλιος ξεπροβάλλει. Όλα αλλάζουν. Ακόμη και οι μεγάλοι γίνονται παιδιά.

 

Σπαθαράκη Κατερίνα

Abre la puerta

Τα χιόνια λιώνουν, ο ήλιος δυναμώνει. Το κρύο φεύγει, έρχεται η θαλπωρή. Τα παιδιά ανοίγουν τις πόρτες, ανοίγουν τις πόρτες για να παίξουν. Τα δέντρα γεμίζουν χρώματα, τα λιβάδια ευωδιές. Η θάλασσα ηρεμεί, ο ουρανός της υποκλίνεται. Έρχεται άνοιξη. Ο Χριστός θα πεθάνει, αλλά θα ξαναγεννηθεί. Έρχεται και πάλι άνοιξη, τα παιδιά θα ανοίξουν τις πόρτες, θα ανοίξουν τις καρδιές τους, για να παίξουν. Έφτασε η ώρα που προσμονούσαμε, τα λουλούδια μαράθηκαν για να ξανανθίσουν. Έφτασε η ώρα που προσμονούσαμε, ανοίξτε τις πόρτες σας να γιορτάσουμε.

 

Φλογερά Ελένη

Τα σημάδια της Άνοιξης

Η Άνοιξη ήρθε, μα την καλωσόρισαν μόνο τα παιδιά.

Εκείνα ακολούθησαν τα σημάδια της και είδαν

τα αγριολούλουδα καθώς ξεπετάγονταν από τη γη,

να λιώνουν τα χιόνια του Χειμώνα,

και έναν κούκο να κάθεται στη γαζία της αυλής

περιμένοντας τα χελιδόνια.

Είδαν δυο πεταλούδες να έχουν στήσει χορό

πάνω σ’ ένα τριαντάφυλλο μικρό

και τα μυρμήγκια να ανεβοκατεβαίνουν στη φωλιά

βγάζοντας έξω το χώμα το νωπό.

Είδαν μερικά άσπρα σύννεφα να σπρώχνουν

τα γκρίζα προς το βορρά

και τον ήλιο να τα βάφει ροδοκόκκινα

παίρνοντας χρώμα από την παλέτα του με μια πινελιά.

Είδαν τα αστέρια να λάμπουν στην αστροφεγγιά

και το φεγγάρι δίπλα τους να χαμογελά.

Ήταν τα σημάδια της Άνοιξης που ήρθε,

μα τα κατάλαβαν και την καλωσόρισαν μόνο τα παιδιά

δίνοντάς της δυο γλυκά φιλιά.

 

Χαραμή Μεταξία

Καλοσώρισμα

Καλώς ήρθες άνοιξη, των παιδιών ευτυχία,

αγιόκλημα μύρισε, πασχαλιά, τι μαγεία!

Διακοπές, Ανάσταση με κόκκινα αυγά,

στο χωριό ξεφάντωμα, ο παππούς κι η γιαγιά.

Ήρθε το χελιδόνι στην παλιά του φωλιά

λαλεί και τ’ αηδόνι στην ακροποταμιά.

Ο κούκος την άνοιξη καλημερίζει.

Η βιολέτα του κήπου μόλις ανθίζει.

Να κι ο Μάης, στέκει παρέκει και γελάει,

το λουλουδένιο του στεφάνι καρτεράει.

Το αεράκι χαϊδεύει το γαλανό σεντόνι

της θάλασσας που βλέπω απ’ το μπαλκόνι.

Ας ήταν άνοιξη η κάθε μας μέρα!

Να και η μελισσούλα στον αγέρα,

βουίζει και τρέχει στην κυψέλη

τη γύρη κρατάει για το μέλι.

Μια πεταλούδα τον ήλιο πίνει,

τα φτερά της απλώνει, χρώματα δίνει.

Άνοιξη φτάνει, παιδιά, ας πάμε,

να ζωγραφίσουμε όσα αγαπάμε.

 

 

Γράφτηκαν στα πλαίσια συγγραφικής πρόσκλησης στην Αλατοπαρέα