«Μικρά για τη μητέρα»: πρόσκληση για συμμετοχή σε συλλογικό βιβλίο

 

Δημιουργικό κάλεσμα

Πρόσκληση για συμμετοχή σε συλλογικό βιβλίο

«Μικρά για τη μητέρα», Εκδόσεις Αλάτι

Επιμέλεια-συντονισμός ύλης: Γιώτα Κοτσαύτη

https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous

Εξώφυλλο, σκίτσα: Ιωάννα Σταυρούλα Αθανασοπούλου

https://www.facebook.com/IoannaStavrulaAthanasopoulou

…

Μετά την τριλογία «Μικρά και Χριστουγεννιάτικα», «Μικρά και Πασχαλινά», «Τα “Μικρά” πάνε σχολείο!», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αλάτι, η σειρά θα συνεχιστεί με ολοκαίνουργιους τίτλους.

Αν γράφετε ή αν θέλετε να γράψετε σύντομες ιστορίες για παιδιά (μικρομυθοπλασία), ελάτε στην παρέα μας, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να ετοιμάσουμε μια μοναδική συλλογή!

Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής, στείλτε μήνυμα στο yotakotsafti1@yahoo.gr

Συμμετοχές δεκτές ως 31 Δεκεμβρίου.

Ακονίστε τα μολύβια σας και ξεκινάμε!

 …

Η μητέρα είναι το ιερότερο πρόσωπο στη ζωή ενός ανθρώπου. Η αγάπη της είναι το πιο πολύτιμο δώρο που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Είναι η απόδειξη ότι ακόμα κι όταν μεγαλώσει, πάντα θα υπάρχει ένα πρόσωπο που θα το νοιάζεται βαθιά κι αληθινά. Ένας φάρος που θα φωτίζει κάθε του διαδρομή, προσφέροντας δύναμη, ελπίδα και πίστη.

Η έννοια της ξεπερνά τα βιολογικά σύνορα. Δεν γεννιούνται όλες οι μαμάδες από την ίδια διαδρομή, αλλά όλες μοιράζονται την ίδια ουσία: την άνευ όρων αγάπη και τη βαθιά σύνδεση με το παιδί τους.

Υπάρχουν οι βιολογικές μητέρες, εκείνες που φέρνουν στον κόσμο ένα παιδί, του δίνουν τη ζωή και το στηρίζουν από τα πρώτα του βήματα. Η αγάπη τους είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο εκείνο χτίζει τον κόσμο του.

Υπάρχουν όμως και οι μαμάδες της καρδιάς: οι θετές μητέρες, οι ανάδοχες, εκείνες που αγκαλιάζουν ένα παιδί χωρίς να το έχουν γεννήσει. Η αγάπη τους είναι μια συνειδητή επιλογή, μια πράξη που αποδεικνύει ότι η μητρότητα δεν μετριέται με το αίμα αλλά με την αφοσίωση. 

Υπάρχουν οι γιαγιάδες, που συχνά αναλαμβάνουν τον ρόλο της μητέρας, όταν οι συνθήκες το απαιτούν. Με σοφία και εμπειρία, γίνονται το στήριγμα που χρειάζεται ένα παιδί, γεμίζοντάς το με ιστορίες, αγκαλιές και αξίες.

Υπάρχουν, επίσης, οι μητέρες-φίλες, εκείνες που, αν και δεν έχουν επίσημο ρόλο, βρίσκονται πάντα δίπλα στο παιδί. Μπορεί να είναι η θεία, η δασκάλα, η νονά ή μια φίλη της οικογένειας.

Τέλος, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις μητέρες που αγκαλιάζουν παιδιά μέσα από επαγγελματικούς ή εθελοντικούς ρόλους. Οι γυναίκες αυτές, συχνά σε παιδικά ιδρύματα ή δομές υποστήριξης, χαρίζουν στοργή και σταθερότητα.

Η μητέρα δεν έχει μια μορφή, ένα πρόσωπο ή έναν ρόλο. Είναι κάθε γυναίκα που επιλέγει να αγαπήσει, να στηρίξει και να προστατεύσει ένα παιδί, δίνοντάς του την ευκαιρία να νιώσει την ιδιαίτερη ζεστασιά που μόνο η μαμά μπορεί να προσφέρει. Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκει, είναι πάντα ένας λιμάνι για να ξαποστάσει η ψυχή.

…

Ευχαριστούμε τις μαμάδες…

…Που έκαναν τις δύσκολες εποχές να μοιάζουν με καλές.

…Που έβαζαν στον εαυτό τους μικρότερη μερίδα στο τραπέζι για να μπορέσουν οι άλλοι να φάνε λίγο παραπάνω.

…Που έλεγαν, έλα, τελειώσέ το εσύ -δεν τους άρεσαν τα παγωτά.

…Που μας έπεισαν ότι ήταν συναρπαστικό να ζούμε σε μια βρόμικη φτωχογειτονιά.

…Που κατέστρεψαν το καλύτερο ρούχο στην ντουλάπα τους για να μας φτιάξουν μέσα σε μια νύχτα το φόρεμα για το αυριανό πάρτι.

…Που μας έφερναν στο σπίτι τραγουδώντας στη βροχή.

…Που δοκίμασαν τις ικανότητές τους στην άλγεβρα.

…Που κόλλησαν την ανεμοβλογιά μας.

…Που κατάφερναν να χαμογελούν όταν ανεβάζαμε πυρετό λίγο πριν την ώρα που έβγαιναν έξω για να γιορτάσουν τα γενέθλιά τους.

…Που πάντα, ως δια μαγείας, έβρισκαν χρήματα -ακόμα κι αν έπρεπε να χώσουν το χέρι τους ανάμεσα στα μαξιλάρια του καναπέ.

…Που κατάπιναν τα δάκρυά τους όταν σπάζαμε την τσαγιέρα του καλού σερβίτσιου.

…Που μας άφηναν να έχουμε τις δικές μας απόψεις -φτάνει να ξέραμε γιατί.

…Που μας επέτρεψαν να μεγαλώσουμε και να πετάξουμε ελεύθεροι.

 

Πηγή:

Στην αγαπημένη μου μητέρα (Ένα δωράκι για πάντα), Εκδόσεις Παπαδόπουλος.