Ο χορός του Γενάρη

Μια παραμονή Πρωτοχρονιάς ο Γενάρης ετοιμαζόταν, γεμάτος αγωνία, να φέρει την καινούργια χρονιά στη γη. Στολίστηκε με τον ψυχρό αλλά λαμπερό μανδύα του, το γιορτινό του χαμόγελο φώτισε το πρόσωπό του και περίμενε να λάμψουν τα πυροτεχνήματα και να ανοίξει η τεράστια πύλη του χρόνου.

Μόλις τα πυροτεχνήματα έδωσαν το σύνθημα, η άμαξα του Γενάρη κύλησε επάνω στην παγωμένη γη φέρνοντας τη νέα χρονιά, που καμάρωνε σαν βασίλισσα. Ταυτόχρονα ο ουρανός φωτίστηκε από το ασημένιο φεγγάρι, που λαμπύριζε σαν μαργαριτάρι και μικρές νιφάδες χιονιού άρχισαν να χορεύουν μαγευτικά γύρω από αυτό. Ήταν όλα τόσα γλυκά και χαρούμενα!

Όμως ο Γενάρης ζήλεψε. Ήθελε κι αυτός να χορέψει μαζί τους. Άρπαξε με βιασύνη την πρώτη νιφάδα που έπεσε μπροστά του κι άρχισε να στριφογυρνά γύρω της. Εκείνη αισθάνθηκε παράξενα που βρέθηκε μακριά από τις άλλες νιφάδες.

«Πού με πας;» τον ρώτησε. «Με πήρες από τις αδελφές μου!» συμπλήρωσε θυμωμένα.

«Μα χορεύετε τόσο όμορφα» απάντησε εκείνος. «Θέλω κι εγώ να γιορτάσω αυτήν τη βραδιά με έναν χορό μαζί σας».

Βλέποντας τον ενθουσιασμό του Γενάρη και την όρεξή του για χορό η νιφάδα ξέχασε τον θυμό της. Του πρότεινε να ανέβει και να χορέψουν όλοι και όλες παρέα γύρω από το φως του φεγγαριού.

Μα τα πράγματα δυσκόλευαν… Ο Γενάρης είχε φέρει την καινούργια χρονιά. Δεν γινόταν να την αφήσει μόνη της. Τον χρειαζόταν για να την οδηγήσει στο ταξίδι της.

Από ψηλά το ασημένιο φεγγάρι είδε την ανησυχία του. Κι εκείνο ήθελε να βρεθεί ο Γενάρης στον χορό τους. Άλλωστε σ’ αυτόν όφειλε το λαμπερό του χρώμα, που μαγνήτισε τις νιφάδες γύρω του. Όλοι οι άνθρωποι το έλεγαν: «Το φεγγάρι του Γενάρη μοιάζει με μαργαριτάρι*». Κάλεσε, λοιπόν, τις νιφάδες κοντά του κι άρχισε να σιγομουρμουρίζει μελωδικά:

 «Εμπρός, κρυσταλλένιες μου νιφάδες,

πιάστε τα χέρια και φτιάξτε σκάλες.

Η μια κάτω από την άλλη,

κρατηθείτε γερά, γεμάτες χάρη.

Δημιουργείστε στο λεπτό

έναν ολόασπρο και παγερό ιστό!»

Έτσι είπε το φεγγάρι κι έτσι έγινε. Μεμιάς η άμαξα του Γενάρη βρήκε τον δρόμο της στον ιστό των νιφάδων. Σε λίγο βρέθηκε να καμαρώνει επάνω στο ολόλαμπρο φεγγάρι, που τους υποδέχθηκε γεμάτο χαρά. Και τότε όχι μόνο ο Γενάρης χόρεψε με τις νιφάδες και το φεγγάρι, αλλά στριφογύρισε μαζί τους και η νέα χρονιά. Όλοι και όλες γιόρτασαν μια ιδιαίτερη Πρωτοχρονιά, στολισμένη με φεγγαρόσκονη και κρυσταλλονιφάδες!

Βάσω Πλιάτσικα

 

*Την έμπνευση για την πλοκή του παραμυθιού έδωσε η παροιμία.

 

Γράφτηκε στα πλαίσια του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής «Σύντομα παραμύθια για τους μήνες», των Εκδόσεων Αλάτι, με συντονίστρια τη Γιώτα Κοτσαύτη.