Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ έναν λόφο που όλοι θεωρούσαν άγονο, έπεσε ένας μικρός σπόρος. «Εδώ δεν φυτρώνει τίποτα» του είπαν οι περαστικοί. «Καλύτερα να πας κάπου αλλού». Όμως εκείνος ένιωσε σαν κάτι να τον καλούσε. Έτσι άπλωσε τις ρίζες του κι έψαξε για νερό. Ο ήλιος ήταν καυτός και δύσκολα έβρισκε λίγες σταγόνες για να δροσιστεί και να επιβιώσει. Γι’ αυτό έσκαβε όλο και πιο βαθιά. Σιγά σιγά ρίζωσε κι ένα μικρό βλασταράκι ξεπρόβαλλε στο φως. Στη συνέχεια μεταμορφώθηκε σε φυτάκι. Ώσπου έγινε δέντρο. Τα πουλιά άρχισαν να το επισκέπτονται και σύντομα νέοι σπόροι έπεσαν στη γη. Ο λόφος, που κάποτε ήταν άδειος και ξερός, έγινε ένας τόπος γεμάτος ζωή. Κάθε φορά που οι άνθρωποι περνούσαν από κει, σκεφτόντουσαν πως αυτήν την ομορφιά τη χρωστούσαν σ’ ένα τοσοδά σποράκι που τόλμησε να επιμείνει. Γιατί τα πιο όμορφα θαύματα ξεφυτρώνουν, τελικά, μέσα από τις αντιξοότητες…
Γιώτα Κοτσαύτη
https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous
Θα χαρούμε πολύ να μας
γράφετε τις εντυπώσεις σας ή, αν είστε εκπαιδευτικοί και δουλέψετε με κάποια
ιστορία στην τάξη σας, να μοιραστείτε την εμπειρία.
Το παρόν ιστολόγιο
λειτουργεί, εδώ και δέκα χρόνια, αποκλειστικά και μόνο αφιλοκερδώς (δεν έχει
καν διαφημίσεις, όπως η πλειοψηφία των ιστολογίων) κι η ανατροφοδότησή σας
είναι για μας ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε.
Ηλεκτρονική διεύθυνση
επικοινωνίας: yotakotsafti1@yahoo.gr
Ευχαριστούμε θερμά!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;