Αν το χιόνι ήταν γυναίκα…

 

Αν το χιόνι ήταν γυναίκα, θα είχε λευκά, κυματιστά μαλλιά, που θα έλαμπαν όπως η παγωμένη αυγή. Το βλέμμα της θα ήταν καθαρό κι ένα διακριτικό χαμόγελο θα στόλιζε το όμορφο πρόσωπό της. Θα φορούσε ένα μακρύ, κάτασπρο φόρεμα κι ένα πανωφόρι που θα έφεγγε όπως το φως του φεγγαριού. Θα περπατούσε αργά και σιωπηλά, για να μην ταράξει την ηρεμία του κόσμου γύρω της.

Στο χέρι της θα κρατούσε ένα μαγικό, κρυστάλλινο δοχείο, γεμάτο νιφάδες. Κάθε μια και μια κρυφή ευχή. Θα τις σκορπούσε απαλά κι έτσι οι άνθρωποι θα ένιωθαν, σιγά σιγά, τα όνειρά τους ν’ απλώνονται απρόσμενα τριγύρω. Οι καρδιές τους θα πλημμύριζαν από μια αίσθηση αναμονής. Θα ένιωθαν πιο ανάλαφροι, γεμάτοι από μια γαλήνια ελπίδα και έτοιμοι για νέα ξεκινήματα.

Πιο πολύ απ’ όλους θα την αγαπούσαν τα παιδιά. Γιατί, με την άφιξή της, το παιχνίδι θα γινόταν πιο μαγευτικό κι όλα θα έμοιαζαν έτοιμα να ξαναγεννηθούν.

Ίσως κάποιοι να τη φοβόντουσαν και λίγο. Γιατί θα ήξερε να κρύβει και να αποκαλύπτει ταυτόχρονα. Όμως αυτό θα ήταν το δικό της δώρο. Η ικανότητα να δημιουργεί έναν κόσμο γεμάτο αντιφάσεις και μυστήρια. Και, ταυτόχρονα, τόσο ξεκάθαρο για όσους θα ήθελαν να δουν πέρα απ’ το προφανές.

Θα αγαπούσε τα πολυσέλιδα, γεμάτα ανατροπές, μυθιστορήματα. Θα της άρεσε να ζωγραφίζει τοπία με φως και σκιές. Και να περνάει τον χρόνο της με τον αγαπημένο της, τον Γενάρη. Θα έπιναν τσάι μέντα και θα μοιράζονταν μπισκότα κανέλας. Θα ξαπόσταιναν δίπλα στο τζάκι. Ο Γενάρης θα της μιλούσε για τις επιθυμίες που γεννιούνται με το πρώτο κρύο κι εκείνη θα τον άκουγε προσεκτικά, απολαμβάνοντας τη συντροφιά και τη σοφία του.

Σε λίγο καιρό θα καλωσόριζε τις πρώτες ζεστές ακτίνες της άνοιξης. Θα τις υποδεχόταν με χαρά και θα έδινε τη σκυτάλη χωρίς χρονοτριβές. Θα έπιανε απ’ το χέρι τον Γενάρη και θα κινούσαν για το παγωμένο παλάτι τους, κάπου πολύ μακριά απ’ τη γη. Εκεί θα απολάμβαναν παρέα τον ελεύθερο χρόνο τους και την αίσθηση της αλλαγής, καθώς η νέα εποχή θα κατέφθανε, γεμάτη υποσχέσεις και φωτεινές ελπίδες.

Χιόνι. Μια γυναίκα αέρινη και επιβλητική.

Ας την καλοδεχτούμε κι ας απολαύσουμε, για λίγο, την αθόρυβη μαγεία της…

Γιώτα Κοτσαύτη

https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous

 

Θα χαρούμε πολύ να μας γράφετε τις εντυπώσεις σας ή, αν είστε εκπαιδευτικοί και δουλέψετε με κάποια ιστορία στην τάξη σας, να μοιραστείτε την εμπειρία.

Το παρόν ιστολόγιο λειτουργεί, εδώ και δέκα χρόνια, αποκλειστικά και μόνο αφιλοκερδώς (δεν έχει καν διαφημίσεις, όπως η πλειοψηφία των ιστολογίων) κι η ανατροφοδότησή σας είναι για μας ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε.

Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας: yotakotsafti1@yahoo.gr

Ευχαριστούμε θερμά!